Szeflera to wspaniała roślina tropikalna, którą każdy wielbiciel roślin powinien posiadać w swoim domu. Należy ona do rodziny araliowatych, wśród której znajdziemy około 700 gatunków należących do rodzaju Szeflera. Wśród nich są zarówno drzewa, jak i pnące rośliny oraz krzewy i epifity (rośliny rosnące na innych roślinach)


Stanowisko i podłoże


Szeflerę cechuje duża odporność, dlatego nadaje się szczególnie dla osób zaczynających swoją przygodę z roślinami. Najodpowiedniejszym stanowiskiem dla szeflery będzie dobrze oświetlone miejsce o pośrednim, rozproszonym świetle. Miejsce powinno być przewiewne, a najlepsza temperatura to 16-20 °C. Zimą niższa, a latem wyższa. Podłożem powinna być ziemia o lekko kwaśnym odczynie (pH 5,5 – 6,5), posiadająca odpowiedni drenaż. Idealna będzie mieszanka torfu, piasku i próchnicy, powinna być wykonana w stosunku 1:1:3.


Podlewanie i nawożenie


Od kwietnia do września, czyli w okresie wegetacji roślinę podlewamy regularnie, ale umiarkowanie. Szeflera nie lubi zalanych korzeni – zacznie wtedy tracić liście. Zimą roślinę podlewamy zdecydowanie rzadziej. Oprócz podlewania szeflerę dobrze jest zraszać wodą. Zarówno do podlewania, jak i zraszania używamy miękkiej, letniej wody. W okresie wegetacji możemy nawozić roślinę co dwa tygodnie, natomiast zimą najwyżej raz w miesiącu. Najlepsza temperatura dla szeflery to temperatura pokojowa. Latem można wystawić roślinę na zewnątrz, ale nie bezpośrednio na słońce. Szeflerę możemy, przycinać w dowolny sposób formując jej oczekiwany kształt. Na wiosnę roślinę należy przesadzać do większej donicy.


Rozmnażanie

Jeśli zapragniesz rozmnożyć swoją roślinę możesz to zrobić umieszczając półzdrewniałe pędy wierzchołkowe lub środkowe w podłożu o temperaturze około 20 stopni.
Niedostateczne oświetlenie roślin oraz nieodpowiednia wilgotność może spowodować odbarwienie liści, pojawienie się plam na liściach czy opadanie liści. Natomiast zbyt obfite nawilżenie gleby może doprowadzić do gnicia korzeni.
Szeflera jest rośliną, która oczyszcza powietrze, dlatego warto postawić ją w sypialni. Należy przy tym pamiętać, że jest to roślina trująca i może działać drażniąco na skórę. Pamiętajmy o tym, szczególnie, jeśli mamy w domu małe dzieci. Roślina nie powinna znajdować się również w zasięgu zwierząt, które przebywają z nami w mieszkaniu.

Szeflera

Choroby i szkodniki

Mimo że, szeflera to roślina stosunkowo odporna na różne problemy, może się spotkać z różnymi chorobami i szkodnikami.


Zgnilizna korzeni szeflery

Objawem tej nieinfekcyjnej choroby jest spowolniony wzrost rośliny oraz utrata naturalnej barwy liści. Przyczyną jest zbyt duża ilość wody w systemie korzeniowym, co możemy zaobserwować po wyjęciu rośliny z doniczki (zgnilizna korzeni). Rozwiązaniem problemu będzie wykonanie odpowiedniego drenażu oraz bardziej umiarkowane podlewanie.

Pęcherzykowatość liści szeflery

Po przesuszeniu rośliny bądź niewystarczającym podlewaniu na spodniej stronie liści mogą pojawić się wodniste plamy o średnicy około 2 mm. Porażone w ten sposób liście zaczną opadać. Rozwiązaniem jest regularne podlewanie.

Zgorzel zgnilakowa i gnicie korzeni

Przy rozmnażaniu szeflery możemy spotkać się z więdnięciem roślin, które następnie prowadzi do jej zamierania. Na porażonych tą chorobą sadzonkach zaobserwujemy czerniejącą podstawę pędu oraz żółknące liście, a finalnie zgnicie korzeni. Chore rośliny należy zniszczyć. W zwalczaniu patogenu w warunkach domowych stosuje się takie środki jak: Bioczos BR, Biosept 33 SL, Biochikol-K AL, Biochikol 020 PC.

Biała zgnilizna szeflery

Przy nasadzie pędu zaobserwować można martwą tkankę (nekroza), na powierzchni której pojawia się z czasem biała grzybnia. Roślina następnie więdnie i zamiera. Chorą roślinę należy zniszczyć.

Szkodniki

Przędziorek chmielowiec

Efektem żerowania przędziorka są uszkodzenia młodych liści w postaci czerwonych plamek. Uszkodzenia te znajdują się na górnej stronie liścia, żerowanie larw i dorosłych osobników odbywa się natomiast na spodniej stronie liścia. Roztocza te zwalczamy za pomocą preparatów przedziorkobójczych.

Roztocz szklarniowiec

Roztocz ta podobnie, jak przędziorek żeruje na spodniej stronie liści. Efektem jest zahamowanie wzrostu rośliny oraz zniekształcenia rośliny. Roztocze preferuje młode tkanki rośliny. Zaatakowany liść staje się brązowy i zwija się. Roztocze można spryskiwać naturalnymi preparatami olejowymi. Preparaty takie odcinają dostęp powietrza, czego efektem jest ograniczeniem populacji.

Mszyce

Na roślinie mogą pojawić się także różne gatunki mszyc. Są to między innymi: mszyca smugowa, mszyca brzoskwiniowa czy mszyca araliowa.

Mszyce możemy zwalczać za pomocą naturalnych środków. Preparaty takie możemy przygotować  samodzielnie, używając do tego celu czosnku lub cebuli. Miksturę przygotowujemy zalewając ok. 20 gram ząbków czosnku lub łusek cebuli letnią wodą. Całość pozostawiamy na kilka dni, a następnie spryskujemy roślinę. Oprysk możemy wykonać także mieszanką oleju z szarym mydłem – taki preparat pokrywa mszyce utrudniając im tym samym oddychanie.

Zwójka meksykańska

Gąsienice tego szkodnika żerują wewnątrz sprzędzonych liści. Uszkodzone liście ulegają podziurawieniu, a ich kolor zmienia się na brązowy. Uszkodzone liście należy zbierać i niszczyć.