Maranta to jedna z moich ulubionych roślin. Sympatię zaskarbiła sobie dzięki efektownym liściom przykuwającym uwagę. Ta pochodząca z tropikalnych rejonów Ameryki Środkowej i Południowej roślina swoją nazwę zawdzięcza weneckiemu botanikowi Bartolomeo Maranti. Znanych jest 14 gatunków maranty. Maranty często błędnie nazywane są kalatee, te drugie jednak są bardziej wzniosłe w przeciwieństwie do marant, które są niskie i płaskie.

Najczęściej uprawianymi odmianami w naszych domach jest 'Kerchoveana’ oraz 'Erythrophylla’. 'Kerchoveana’ posiada zielone liście z czarnymi plamami, natomiast 'Erythrophylla’ ma liście w dwóch odcieniach zieleni, poprzecinane czerwonymi nerwami. W nocy liście obu roślin zwijają się.

Warunki uprawy

Maranta lubi dobrze oświetlone pomieszczenia o rozproszonym świetle. Optymalna temperatura dla rośliny to 22°C w dzień i nie mniej niż 16°C w nocy. Roślina pochodząca z tropików lubi wysoką wilgotność powietrza, dlatego należy ją często zraszać wodą. W okresie letnim najlepiej robić to codziennie. W okresie zimowym roślina odpoczywa i wtedy potrzebuje umiarkowanego podlewania i zraszania oraz temperatury nie mniejszej niż 16°C. Najlepszym podłożem dla maranty będzie ziemia próchnicza, torfowa, wymieszana z piaskiem o pH w granicach 6,5. Roślina nie lubi przeciągów. Maranta lubi towarzystwo innych roślin, które wytwarzają wilgotny mikroklimat.

Rozmnażanie

Marantę można rozmnażać przez cały rok. Robimy to poprzez podział lub z sadzonek pędowych. Rośliny sadzimy do małych doniczek i stawiamy w ciepłym pomieszczeniu.

Ciekawostka

Z kłączy maranty trzcinowej produkuje się mąkę (arrowroot). Liderem w jej produkcji jest kraj Saint Vincent i Grenadyny. Plantacje maranty zakładane są także w Indiach, Indonezji, Filipinach Tajwanie, na Mauritiusie. W medycynie naturalnej marantę trzcinową używa się do leczenia dolegliwości związanych z układem pokarmowym, podaje się ją także jako odżywkę dla rekonwalescentów po przebytych chorobach. Współczesne badania naukowe potwierdzają korzystne działanie maranty na żołądek i jelita. Skutecznie zapobiegają biegunce i korzystnie wpływają na przebieg zespołu jelita drażliwego.

Choroby i szkodniki

Zamieranie liści maranty

Choroba objawia się żółknącymi wierzchołkami liśćmi, które następnie zaczynają brązowieć. Powodem może być wystawienie rośliny na bezpośrednie działanie słońca, co należy zmienić. Ważnym czynnikiem jest również utrzymanie w miarę stabilnej wilgotności powietrza.

Chloroza liści maranty

Ta nieinfekcyjna choroba maranty objawia się utratą barwy liści. Roślina żółknie i zdecydowanie wolniej rośnie. Przyczyną tego może być przenawożenie rośliny, czego rozwiązaniem będzie przepłukanie korzeni czystą wodą.

Plamistość liści maranty

Choroba objawia się pojawiającymi się na liściach wodnistymi plamami o brązowym kolorze. Plamy mają średnicę ok 4 mm i mogą łączyć się ze sobą. Na zainfekowanym liściu pojawią się z czasem czarne zarodniki grzyba. W konsekwencji może dojść do rozprzestrzenienia się zarodników i zainfekowania innych roślin. Zarażone liście należy zniszczyć. Roślinę należy pryskać (np. Biosept).

Miękka zgnilizna bakteryjna maranty

Objawem choroby jest postępująca od nasady pędu zgnilizna, charakteryzująca się brązowymi plamami. Zgnilizna następnie przenosi się na liście. Zakażona roślina zaczyna wydzielać nieprzyjemny zapach. Zarażone rośliny należy zniszczyć.

Plamistość pierścieniowa liści maranty

Choroba objawia się pojawieniem najpierw szarozielonych, a potem brązowych plam, których średnica dochodzi do 2 cm. Na powierzchni plam następnie pojawiają się zarodniki grzyba. W konsekwencji roślina zaczyna zamierać. Powodem pojawienia się choroby może być zbyt duża wilgotność powietrza. Zainfekowaną roślinę pryskamy preparatami (np. Biochikol).

Zgorzel zgnilakowa maranty

Choroba spowodowana zazwyczaj zbyt obfitym podlewaniem rośliny. Objawami jest zahamowanie wzrostu rośliny oraz gnicie korzeni. W celu zapobiegania zgorzeli należy unikać zbyt mocnego podlewania rośliny oraz zapewnić odpowiedni drenaż podłoża. Roślinę można podlać preparatami Biosept, Bioczos.

Pierścieniowa plamistość maranty

Objawem są pojawiające się na liściach plamy. Zainfekowana roślina rozwija się wolniej, a liście nie dorastają do właściwego rozmiaru. Z wirusem walczymy usuwając porażone liście.

Szkodniki

Wciornastek czerniec

Wciornastek to ciemnobrązowy owad o długości ok 1,5 mm i podwójnej parze skrzydeł. Szkodnik ten żeruje na zewnętrznej stronie liści powodując ich zwijanie się do środka. W miejscu żerowania pojawiają się białe plamki z rozrzuconymi odchodami wciornastków w postaci czarnych grudek.

Węgorek truskawkowiec

Węgorek to nicień żerujący wewnątrz liści. Efektem jego żerowania są jasnobrązowe plamy przebiegające od nerwu głównego do brzegu liścia. Zaatakowane liście należy usuwać.