Część roślin strefy tropikalnej rozwijają się czasami na innych drzewach. Właściwość taka jest typowa dla niektórych figowców, np. fikus (Ficus), z rodziny morwowatych (Moraceae). Nasiona przenoszone są przez ptaki i kiełkują na konarach drzew. Na początku rośliny te żyją jako epifity. Wytwarzają dużą ilość korzeni powietrznych, które opuszczają się w dół aż do ziemi, pełznąc po pniu drzewa, które stanowi ich podporę. Umocowane w glebie korzenie grubieją oraz zrastają się ze sobą. Tak powstaje zwarty cylinder, który otacza pień. Niektóre gatunki figowca ściskają swojego żywiciela tak mocno, że zostaje on uduszony. Zamiera z powodu uniemożliwienia krążenia soków. Atakujący zajmuje miejsce drzewa stanowiącego podporę i staje się okazałym, samodzielnym drzewem o wysokości dochodzącej do 30 metrów.

Czasami Ficus opuszcza prostopadle ku dołowi liczne korzenie powietrzne, które przypominają liany. Tworzona sieć lian może być tak wielka, że można z niej budować mosty łączące przeciwległe brzegi.
Olbrzymie i bardzo liczne korzenie powietrzne wytwarzane są przez figowiec bengalski, F. bengalensis, zwany także banianem. Najpierw z konarów drzew wypuszczane są cienkie pneumatofory, które już, gdy dotrą do ziemi, mocno grubieją, tworząc dużą ilość dodatkowych pni. Największy okaz tego gatunku rośnie w Nerbuddah w Indiach. Drzewo to ma 320 głównych i około 3000 mniejszych pni, które muszą utrzymać olbrzymią koronę. W cieniu utworzonego przez nie zagajnika może schronić się kilka tysięcy ludzi.

Część figowców to rośliny użytkowe, na przykład figowiec sprężysty, F. elastica, Uprawiany jest on jako cenna roślina gumodajna. Na Cejlonie przy zakładaniu plantacji wykorzystuje się korzenie powietrzne, zwisające z dużych osobników. Kiedy się ukorzenia, są odcinane od rośliny macierzystej. Tym sposobem powstają nowe rośliny. Żeby ułatwić zwisającym pneumatoforom umocowanie się w glebie, wprowadza się je do wnętrza bambusowych tyczek wbijanych w ziemię, a następnie usuwanych zaraz po ukorzenieniu się. U nas F. elastica znany jest jako ciesząca się popularnością roślina szklarniowa i doniczkowa.

Z figowca natalskiego, F. natalensis, rosnącego w Afryce Wschodniej otrzymywało się oryginalny materiał na okrycia. W tym celu usunięte z pnia drzewa płaty kory ubijane były do określonej grubości i suszone. Dawniej z ubrań zrobionych z kory korzystali mieszkańcy górskich obszarów Afryki Równikowej. Dziś mieszkańcy tych terenów sporządzają z kory figowca dywaniki i ozdobne serwetki, które następnie sprzedają turystom.

Sykomora, F. sycomorus, zwana również oślą figą, cechuje się lekkim i wyjątkowo trwałym drewnem. Podobno starożytni Egipcjanie sporządzali z niego sarkofagi do przechowywania mumii. Owoce sykomory są jadalne i smaczne, niestety są ciężko strawne.