Jukka-pochodzenie i występowanie

Yucca to rodzaj wieloletnich bylin, krzewów i drzew pochodzących z gorących i suchych części obu Ameryk i Karaibów. Jest szeroko uprawiany ze względu na jadalne owoce, ozdobne kwiaty i właściwości lecznicze. Roślina liczy około 50 gatunków i jest introdukowana na wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy.

Jukka-uprawa i pielęgnacja

Do uprawy w mieszkaniu nadaje się Yucca elephantipes zwana też jukką gwatemalską (Y. guatemalensis). Jest to nieduża roślina, której średnica rozety liści wynosi około 25 cm. Wysokość Y. elephantipes zależy od wysokości użytego pnia, który może mieć od 15 do 120 cm. Roślina rośnie około 15-30 cm rocznie, przy czym należy zaznaczyć, że ukorzeniony pień nie przyrasta. Roślina zakwita kłosowatymi kwiatostanami. Jukka potrzebuje dużo światła. Latem najlepiej trzymać roślinę na zewnątrz. Zimą roślina woli niższą temperaturę – około 10ºC. Najlepszym podłożem dla Jukki jest mieszanka torfu, piasku i gliny o pH 5,7 – 6,8. Kupując Jukkę, pamiętaj, aby nie brać egzemplarzy z nadłamanymi liścmi.

Jukka – podlewanie

Latem podlewamy obficie około 2-3 razy w tygodniu. Zimą podlewamy co 10 dni. Latem należy również zraszać roślinę mniej więcej raz na tydzień.

Jukka – rozmnażanie

Jukkę można rozmnożyć na kilka sposobów. Można to zrobić za pomocą bocznych pędów, fragmentów pnia lub odrostów korzeniowych.

Jukka – właściwości lecznicze

Jukka używana jest w leczeniu stanów zapalnych stawów, posiada działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe, oczyszczające, odtruwające. Ułatwia odkrztuszanie zalegającej w drogach oddechowych wydzieliny. Wpływa ochronnie na wątrobę i trzustkę.

Choroby nieinfekcyjne Jukki

Zasychanie końców liści juki

Objawem choroby jest brązowienie, a następnie zasychanie końców liści. Przyczyną choroby jest niska wilgotność powietrza oraz problemy z bryłą korzeniową – zbytnie przesuszenie lub zbyt obfite podlewanie rośliny. Aby zapobiec chorobie, należy systematycznie podlewać roślinę oraz dbać o jej zraszanie.

Choroby infekcyjne Jukki

Plamistość liści juki

Choroba objawia się pojawiającymi się na liściach szarymi, ciemniejącymi plamami. Plamy mają brunatną obwódkę. Blaszka liściowa wokół plam żółknie. Na powierzchnie plam mogą formować się czarne zarodniki grzyba, które mogą przenosić się na inne rośliny. Chore liście należy usuwać. Chorą roślinę należy użyć takich preparatów jak: Biochikol-K AL, Bioczos BR, Pokon Biochitan-K, Biochron AL.

Antraknoza juki

Objawem antraknozy są tworzące się na liściach brązowe plamy, na których powierzchni mogą pojawić się zarodniki grzyba. Celem uniknięcia pojawienia się plam należy nie zwilżać liści w wilgotne dni. Chore liście należy usuwać i niszczyć. Chorą roślinę należy użyć takich preparatów jak: Biochikol-K AL, Bioczos BR, Pokon Biochitan-K, Biochron AL.

Zgnilizna kłodziny juki

Objawem zgnilizny jest ciemniejąca kłodzina (bot. nierozgałęziony pień drzew, u którego szczytu zamiast korony znajduje się pęk olbrzymich, skórzastych liści). Czasem można zaobserwować czarne strzępki grzybni. Postępująca zgnilizna powoduje w konsekwencji zamieranie rośliny. Niestety zarażonej rośliny nie da się wyleczyć. Należy ją wyrzucić, a inne juki rosnące w pobliżu zapobiegawczo spryskać 2-3 razy biopreparatem Biosept Active przemiennie ze środkiem Miedzian 50 WP.

Miękka zgnilizna bakteryjna juki

Objawem choroby są brązowiejące i czerniejące liście u nasady. Zarażone tkanki rośliny stają się miękkie i zaczynają wydzielać nieprzyjemny zapach. Zmiany chorobowe postępują w kierunku wierzchołka. Zarażoną roślinę należy zniszczyć. Pozostałe juki w otoczeniu pryskamy 2-3 razy biopreparatem Biosept Active przemiennie ze środkiem Miedzian 50 WP.

Szkodniki

Szpeciel jukowiec

Ślina szpecieli zawiera substancje powodujące u roślin odbarwienia lub deformacje liści. Szkodnik żeruje na wierzchniej stronie liści, tworząc białawy nalot i doprowadzając do zasuszania liści. Liście silnie opanowane przez tę roztocz należy usunąć, natomiast pozostałe zmyć wodą.